Lunchen en zonneschijn

Het is september, en de eerste collegeweek is alweer achter de rug! Het is uiteindelijk Historische archeologie geworden. Het was zo’n administratieve puinhoop bij Archeologie dat ik er maar voor gekozen heb om het bij Historische Archeologie te houden, wat mij ook hartstikke interessant lijkt.

Ik heb nog nooit zoveel Zweeds gehoord en gesproken als in de laatste paar dagen. Behalve tijdens de zomercursus die ik vorig jaar deed, maar daar was ik ten minste niet de enige die slecht Zweeds sprak. Het volgen van de colleges gaat best wel goed. Het lastigste is eigenlijk het praten met andere studenten. Het gaat soms zo snel en ze gebruiken informele taal die ik niet ken van mijn nette universiteitsboeken. ’s Avonds ben ik zo moe van het de hele tijd op moet letten.

Ik denk wel dat mijn Zweeds hierdoor enorm vooruit moet gaan! Ik heb nu al zoveel nieuwe woorden bijgeleerd. En ik heb ook mensen enthousiast gemaakt voor de schoonheid van de Nederlandse taal! Een van mijn medestudenten is nu helemaal gefascineerd door het woord “klompen”.

Het vak waar ik deze week colleges van heb gehad hield zich bezig met de vraag waarvan iedereen ’s nachts wel eens wakker ligt: “Wat is historische archeologie eigenlijk?” Het antwoord komt erop neer dat HA zich bezighoudt met de relatie tussen dingen en teksten, in plaats van alleen naar dingen of alleen naar teksten te kijken. Stiekem gaat het vak ook over waarom wij van historische archeologie beter zijn dan die nerds van geschiedenis en de boeren van voorhistorische archeologie. Het departement van archeologie heeft ook een pagina op Facebook, waarop ze de nieuwe studenten welkom heetten. Ik heb mezelf gespot op een foto (bonuspunten voor degene die mij kan vinden):

Afgelopen woensdag hebben we met onze groep een wandeling door Lund gemaakt waarbij de docent vertelde over de middeleeuwse huizen, kerken en ruïnes die we zagen. Na afloop zijn we met een groepje studenten ergens wat gaan eten, dat was gezellig. Volgende week moet ik een essay inleveren. Essays schrijven vind ik het allerergste van de universiteit. Tot overmaat van ramp is mijn Nederlandse pindakaas op.

Moeilijke dingen lezen in de bibliotheek

On the bright side, het is de afgelopen tijd heel mooi weer geweest! Donderdagmiddag heb ik geluncht met Lotte en Claudia, twee andere studenten van de universiteit van Amsterdam, dat was supergezellig. Bij de zogenaamde “nations”, de studentenverenigingen, kun je voor 35 kronen (ongeveer 3,5 euro) een uitgebreide lunch krijgen. Wij waren naar Lunds Nation geweest, die helemaal bovenin het gebouw op de zesde verdieping het restaurant heeft. Daar hebben we op het dakterras zoveel mogelijk zonnestralen opgevangen voordat het echt herfst wordt.

Uitzicht vanaf het dakterras bij Lunds Nation

Er is hier vooralsnog genoeg te doen dus! Ik zal nu maar weer eens verder gaan met dat essay.

Hej då!